AN

Hiç usanmadým aþký yaþamaktan..
Hep yürüdüm üstüne
Kan içinde kaldý bazen her yaným
Kimi gün öldüm kimi gün ilah oldum
Korkmadan..Usanmadan
Neler tükettim..
Kaç gece uykusuz kaldým
Sabahlara kadar sayýkladým,aðladým
Ta ki gözlerimÝn tuzu yakmaya baþlayana kadar yüreðimi
Zoru severim ya ...
Bununla da baþedebilirim dedim
Keþkelerimin gölgesinde olmaktansa
Ýçim ferah arkamý döndüm..
Yaþamayý da ölmeyi de çoktan öðrendim…
Sevda masallarý yazacak sözler biriktirdim.
Ve sana öyle büyük bir þey vaat ettim ki, göremedin.
Bunun adý sevmekse ben seni sevdim.
Geç kalýnmýþ deðildir
Çünkü hiçbir duygu eðer deyiyorsa içindeki bir yere
Sen benim nefes veriþimdin..
Kitaplar dolusu kurulan cümlelerden
Anladýklarýn aslýnda anlayamadýklarýnýn binde biri
Anlatmaya ve anlamaya deðer vermedin.
Sadece anlýk tutkular,hýrslar ve sahiplenmeler.
Ama anlar týpký bir fotoðraf albümüne benzer
Aþkýn dünü, bugünü, yarýný yoktur
Aslýnda aþk yoktur!... o sadece andýr.

SEYÝTHAN AL 27/07/2006
Sosyal Medyada Paylaşın: