Yaramaz çocuklar gibi olsam Hiç býkmadan usanmadan Her þeye her þeye sebepsiz yere Hýçkýra hýçkýra aðlasam
Kimse kýzmasa bana Baðýrmasa hiç bir þey sormasa Neden siz,sebepsiz Sorgusuz , sualsiz Usanmadan aðlasam Sonra Islak ýslak baksam sana Bulutlardan saðnak yaðmur yaðsa Koþtursam bir sola bir saða Beni kimse bilmese tanýmasa Sadece Senden baþka
Saklambaç oynuyorduk hani Hatýrlar mýsýn ?? Kimse yakalayamazdý bulamazdý beni Sokaklarýn arasýnda arardým kaybettiklerimi Seninle yaþadýðýmýz anýlarý Hayalleri Konuþtuðumuz sözleri Gelir mi acaba bilmem ki Bunca zaman sonra yaþanan lar geri
Ben sen olmayýnca huzursuz oluyorum Senin yokluðunda senin sessizliðinde Periþan oluyorum Kanadým kolum kýrýlýyor Çaresizlikten kuþlar gibi çýrpýnýyorum Ýþte o zaman içimden aðlýyorum Yaþlar bulut gibi Gök gürültülü saðnak yaðmur gibi Akýyor tutamýyorum
Yaramaz çocuk olmadým hiç Saklambaç oynarken yakalanmadým hiç Eve babacýðýmdan sonra gelmedim hiç Yemek saatlerini kaçýrmadým hiç Yine bir araya gelsek Eski sokaklarda sadece yürüsek El ele bile tutmasak göz göze bile gelmesek Ama Sadece sen ben o günleri yad etsek
refika ertekin///............ Sosyal Medyada Paylaşın:
refikaertekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.