Görmeyeli kýrkdört yýl geçti aradan.
Zaman aþýmýna çoktan uðradý cezan.
Seni, gönül hapishaneme koyamam.
Kurduðun mutlu yuvaný yýkamam.
Ardýndan, köþe bucak koþturamam.
Yakalayýp duvara sýkýþtýramam.
Vampir gibi,dudaklarýna yapýþamam.
Göðüslerin yerindemi diye bakamam.
Emekli maaþýyla panjurlu ev alamam.
Menapozlu,altmýþlýk bir bayandan,
Biri kýz,biri erkek,iki evlat alamam.
Akýllandým artýk,boþa hayal kuramam.
Kalmadý yüreðimde ne sevgi,ne de sýzý,
Nerdeysen ortaya çýk,komþunun güzel kýzý.
Býrak o eski günler,hepsi mazide kalsýn.
Kem göz ile bakarsam,gözüm önüme aksýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.