Bir gece , Elini koyarsýn ordadýr, Ta yüreðinin derininde, Nefes alýþlarýný duyarsýn, Tenini koklarsýn, Doyasýya sarýlýrsýn... Elinden tutup sokak sokak dolaþmaya baþlarsýn sonra, Karanlýk hiç korkutmaz... Aþk, Aþk yanýndadýr ya...
Sonra koþarsýn, Koþarsýnýz yani... Öyle uçsuz bucaksýz sandýðýn yollardan deðildir bu, Bir bakarsýn sonu uçurum... El ele düþeceðini sanýrken, O yok olmuþtur bi anda... sadece sensindir Düþen
Ve gözünü açarsýn bu rüyadan, Yastýðýna bakarsýn,yanýna... Her geceki gibi boþtur gene, Aslýnda, Yoktur aÞk... Yoktur sevgili... ( hiç olmamýþtýr da)
Ya bir gün rüyalarýmdan da giderse dersin... [Ya düþlerimden de gidersen? ]
En çok uykudayken sever insan , Ve en çok uykudayken ölüR... Aslýnda, Yoktur aÞk... Yoktur sevgili...
Ölüyüm ben, Bana gelmediðin günden beri, Bedenimde aþk canlýdýr sadece, Aþkýn yaþar gözlerimde... Sosyal Medyada Paylaşın:
((Ayşe)) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.