Kýr bütün dalarýmý, ayýr gövdenden birer, ikiþer. Ama sakýn koparma yapraklarýmý, Býrak yavaþ, yavaþ solsunlar. Ne kadar yeþil kalabilirse o kadar kar.
Býrakýp giden olmak, arkada kalandan kolay mý sandýn? Unutmuþ gibi yaþamak, unutulduðunu anlamaktan zor mu sandýn. Eðer kavuþabilmek umudu olmasa ayrýlýkta, Hasret bu kadar yakar mý sandýn.
Biliyorum sende unutamazdýn, unutulacak olan sen olsaydýn. Kavuþmak eðer mahþer kaldýysa, býrak uzaya bildiðince uzasýn. Senden ayrýlmanýn bu kadar zor olduðunu bilseydin eðer, Biliyorum bunu bana yapmazdýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
tuzköylü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.