ben yorgunum, ben bitmiþ,
sözüm ona, hayat neymiþ?
ne yaþadýðmý anladým, ne yaþananlarý.
bazen hýrçýn sel sularý gibiydi,
bazen bir nehir aðzý
denize boþaldýðý yerde
taþýdýklarýna razý....
bazen dingin bir deniz,
bazen sakin ve suskun bir koy.
sýðýnak oldum bazan,
bazen istemedim kimseyi sularýmda.
mevsimler gibi yaþadým ömrümü
en çok da kýþý hissettim.
Yeni baharlar düþledim son olmayan
ilk yeþeriþte tabiat anadan.
bana yine hep güzler düþtü
elbet ilerleyen yol kýþtý...
sitem deðil, bu bir serzeniþ.
eksiklere olan bir özleniþ..
en çokda sevgisiz geçen bu ömürde
ümit edip,aþkta bekleyiþ..
ÝNCÝ*
27/07/2009
ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.