İnsan avcısı...
Sen kuytuluklarda pusuya yatmýþ
Hiç tilki gördün mü
Ben görmedim
Amma bilirsin degilmi kurnazlýðýný
Peki sen hiç insan avcýsý gördün mü
Ben gördüm
Yedi baþlý þahmeran
Sanýrsýn ki
Þakayýkta þakýyan kanarya o
Mavi denizlerden bakardý yüzüne
Güvercin kanatlar çýrpardý
Martý edalý
Özgürlük timsaliydi enginlerde
Alev kýzýlý umutlar içerirdi senli
Nitelikleri gözlerini kamaþtýrýrdý
Dört dönerken etrafýnda
Amacý avlamaktý seni
Kirpiklerini kýrpmazdý
Sen tedirgin olma diye
Anlardýn anlardýn ki
Avcý avlanýrken avýný kör eder
Bakmana bile fýrsat vermezdi görme diye
Seni kürkcü dükkanýna çevirirken
Sen aslan gibi kükreyip
Pençeni atmazmýydýn
O kývýrýrken maymun gibi canbaz
Çakala benzerdi kurtluðu
Senin niteliklerin onun nazarýnda
Bir parça ete dönüþürken
Ýnceliklerin içinde ödem oluþtururdu
O salýnýrdý etrafýnda
Caným dinazorunum
Ve zamanla anlardýn
Anlardýn ki
Kendisi hiç yoktu kendi yanýnda
O bir karðaydý
Amma sen Leþmiydin
Bak Ýnsaným diye Haykýrýyorsun
Sen kuytuluklarda hiç insan avcýsý gördünmü
Masum kelebek uçuþlu
Çið et düþkünü yam yam
Unutma görürsen benim gibi
Lütfen selavat getir
Þeytanýn yaveridir
insan avcýsý
...
Bu þirimle Denizli Þair ler Ve Yazarlar Derneginden 2007 Yýlýnda
mansiyon ödülü aldým.Bazen mutlulugun tarifi zordur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.