ÖLMEYİNCE

Âþýklara hasret çekmek zor gelir,
Ölmeyince gönül yâre kavuþmaz.
Cennet olsa dünya bana dar gelir,
Ölmeyince gönül yâre kavuþmaz.

Tek taraflý yanýp tütmek revamý?
Kahrolurum gelmeyince selâmý.
Gelen giden deþeliyor yaramý,
Ölmeyince gönül yâre kavuþmaz.

Mecnun gibi çöller beni eðletir.
Gece gündüz Leyla diye inletir.
Ýçim yanar dil derdini söyletir,
Ölmeyince gönül yâre kavuþmaz.

Ferhat gibi zor eyledi iþimi.
Þirin etti ekmeðimi aþýmý.
Hallaç gibi dara çekip baþýmý,
Ölmeyince gönül yâre kavuþmaz.

Gülüm açsa hep yanýnda har olur.
Bal þerbeti içsem zehr-i Mar olur.
Kerem gibi her nefesim nâr olur,
Ölmeyince gönül yâre kavuþmaz.

Yaralýyým her zerremde bin çile.
Çok yaþamam gayri ben bu dert ile.
Haber salýn Azrail’e tez gele,
Ölmeyince gönül yâre kavuþmaz.

01.07.1997….....Mustafa YARALI

Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet ÖNCE EDEP İYYA……. ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?