Ağlayan Anlar

ASLINDA BEN, DURMAKSIZIN AÐLAYAN BÝR ÇOCUKTUM...
Ümmü çare arayan yollarým oldu benim, kaybettim...
Merdiven basamaklarýna basmadan ve arkama bakmadan koþmayý seçtim...
Yurtsuz naðmelerin anonim sözlerine aþýktým,
Cihaný saklarlardý arkalarýnda, göremezdim...
Aþký hurma karasý gözler aradým bir vakit, bulamadým...
Yarý yýrtýk çoraplar kötü görünüyorlardý fakat,
Ýçi kapalý yünden rahat nefes alýrlarmýþ, bilemedim...
’’Mutluluktan’’ uçurtmalar yapýyorum þimdi,
Cebi delik zenginler de gülsünler diye...
ASLINDA BEN, DURMAKSIZIN ANLAYAN BÝR ÇOCUKTUM...

Murat TOPAL
Sosyal Medyada Paylaşın: