Vapur iskeleye yanaþýyordu Ardýndan bir çýðlýk duyuluyordu Beyefendiler yemeðini yiyordu Kadýnlarsa “çocuk düþtü” diyordu O an birden kalabalýktan suya biri atladý Çocuðu tutar tutmaz hemen kýyýya fýrladý Ýltifatlar peþ peþe “benim aslan tosunum” Anne diyor: sað ol, olmasan boðulurdu çocuðum Ýltifatlar bitmiyor “anneler neler doðuruyor” Ve hemen kahramanýn eline bir çay tutuþturuluyor Kahraman o da ne, neden gözlerin yaþlý Ne oldu sana tosunum, ne o aslan baþlý Bizim dalgýç bir an tereddüt eder Ve “beni suya iten o alçaðý arýyorum” der
Ýhsan POLAT 12.05.1989 Ýspir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan POLAT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.