son mevsim güneşi

þeffaf vakitlerde tanýr ruh eþini
iç gösterir su gibi duru gözler
arkadaþlarým yaralarým hayallerim
ne varsa akar zihnimden aynana

direniþ sesimde adýn
teðet geçerken yaþamý
anaforunda yaþama daldým

çýktým umutlarýmýn terasýna
sarýldým sarmaþýk misali
saçlarýndan sözlerinden duvarlara
sarkýyorum yüksekliðinden hýrçýn hayata

ve bu þiir bir haykýrýþ
Havva`dan kalma bir düþtür adam
nefesinde Adem varken
nereye varýr kadýnýn yollarý

kocaman ümitlerle yol aldým
hücrelerimde senden geçen huzur
ýsýtýyorum kalbimi
son mevsim güneþiyle







Sosyal Medyada Paylaşın:

şeb-i şair Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

bıkmadan seni seyretmek KELEBEK ZAMANI iblis ve rakkase`ye itafen Gelinlikten Önce Kefen Beyazı (gitmiyorum] UÇUYORUM neyim var senden gayri:)) ;;;ŞİMAL YAĞMURU;;; Kanadı Kırık Sevgilim SON ŞİİR