Damla misali zaman, nehir olup akarken, Çakýl gibi öðütür, insaný mecrasýnda. Sürükleyip götürür, deryaya býrakýrken, Rengarenk dekor yapar, sonsuzluk mezrasýnda.
Kazýnan tarih gibi, dökülür orta yere, Kum, çakýl ve çamur, bir ömrün kusurunda, Et ve kemik yeþerir, çýkacak tekrar yere, Günah sevap birlikte, Ýsrafil’in surunda.
Herkes mahzun ve durgun, korku içinde korku, Yönler belirlenecek, sýnavýn kapýsýnda. Güle oynaya geçmiþ, þimdi derdinde korku, Siyah beyaz yok artýk, sonsuzluk yapýsýnda.
Þahin Hanelçi 28.07. 2008 Avcýlar/ Ýstanbul. Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.