Ýnsanlarýn bozduðu mahfettiði Ýstanbul Þimdi kimsesiz dertleriyle baþbaþa Belki gözyaþý döküyor sokaklara Nedir benim bu halim diye isyan ediyor insanlara
Ey istanbul nerede o eski halin Masmavi denizin maviliði nerede Nerede ey istanbul nerede Ýnsanlara huzur veren o yeþillikler nerede
Kenardaki köþedeki ahþap evlere Eski sayðý duyulacak insanlara Ne oldu ey istanbul ne oldu sana
Sahilde gezerken sanki cennetteyim Martýlarý seyrettikçe cenneti düþlerim Sularý seyredalarken kevserden içmekteyim Karanlýk bastýrdýðýnda anlarým ki tatlý bir düþteyim...
MEHMET ALÝ ÜNVER
Sosyal Medyada Paylaşın:
canmehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.