Sýnýr tanýmayan acýlarým var artýk Denizler aþýrý umutlardan kalan geri Gök kubbeye bakýp her tuttuðum yýldýzý Bir dilek baðlayýp uçurdum peþin sýra Bu ambargolu hayatým aþka Öyle çok zul geliyor ki Bir ilmik sanýrým bu nefessizliðime sebep Kocaman haykýrýþlarým var artýk Öyle yalnýz bir adamým ki Gölgemden kaçamaklý, duvarlara dönük Yazamadýklarým var Kaðýtlara uzakta kalan Ne lanetler ne belalar dönüyor dilimden Yutkunuyorum yutkunuyorum gitmiyor Bu iþkence bitmiyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetustas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.