Bülbül ile gül(düet)

BÜLBÜL
Ýlkbahar baþlayýp sonbaharla biter
Bir gül açmadan dalýnda kuruyup gider
Bizim sevdamýz ilk baharda baþladý yar
Sonbaharlar geliyor solarmý ey yar

GÜL
Solmaz ey bülbülüm solmaz
Bizim sevdamýz kanýmýza iþledi
Ne yazlar ne kýþlar gelir geçer
Solmaz ey bülbülüm solmaz

BÜLBÜL
Baksana etrafýna ey yar
Gülbahçesinde güller soluyor
Aðaç dalýnda yapraklar sararýyor
Kuruyan yapraklar yerlerde sürünüyor

GÜL
Ey bülbülüm telaþ etme bukadar
Bizim gönül bahçemiz saðlam
Gönülbahçemize sevda ektik sevgi ektik
Sonbaharlar deðil ancak ölüm ayýrýr yar

BÜLBÜL
Hey gülüm gündüzlerim yýl oluyor
Yüreðim günden güne kül oluyor
Özlemlerin içimde kavrulup kalýyor
Hasretlerin içimde savrulup kalýyor

GÜL
Dayan bülbülüm dayan...
Güneþ elbet yakýnda bizede doðacak
Sabret bülbülüm sabret...
Elbet kader birgün bizede gülecek

BÜLBÜL
Dayanacaðým gülüm dayanacaðým
Dizlerimin baðý çözülsede
Yüreðim yanýp kül olsada
Özlemlerin içimde kavrulup kalsada
Bekliyeceðim bir ömür boyu ey yar

GÜL
Ayrýlýklardan söz etme bana yar
Ýnanki sonum olur yaþýyamam
Sensiz nefes almak bana zulum
Ne olursun ayrýlýk deme bana yar

BÜLBÜL
Ayrýlýklar ölüm deðil gülüm
Bir gün yine geri döner sana
Ayrýklar kimi güldürmüþte bizi güldürsün
Bülbülü aðlatmýþ gülleri soldurmuþ gülüm...




Sosyal Medyada Paylaşın: