SON VEDA

Ýçim kan aðlasa da son gülüþmeydi.
Belki de sevdiðim son bakýþmaydý.
Özleme hasrete ilk alýþmaydý.
Son veda son bakýþ son görüþmeydi.

Eller kenetlendi,gözler kaçtýlar.
Dýþa deðil göz yaþlarý içe aktýlar.
Kara gözlerinse mahzun baktýlar.
Son veda son bakýþ son görüþmeydi.

Son buse alnýna konulduðu an,
Kalbimin yerinden söküldüðü an.
Sana son kez orda sarýldýðým an,
Son veda son bakýþ son görüþmeydi.

Aðladý gök yüzü,titredi durdu.
Ay, güneþ, yýldýzlar selama durdu.
O bakýþýn var ya yürekten vurdu.
Son veda son bakýþ son görüþmeydi.

Belki de bir daha gelmeyeceðim.
Sen beni görsen de görmeyeceðim.
Adýn ne unutup bilmeyeceðim.
Son veda son bakýþ son görüþmeydi.

Son veda, son ayrýlýk gerçekten zormuþ.
Bir alev bir ateþ yanan bir kormuþ
Zaman durmuþ, mekan durmuþ, kalp durmuþ.
Son veda son bakýþ son görüþmeydi.

Film gibi her þey gözler önünde.
Geldim,gördüm, buldum seni sonunda.
Gönül pusulamsa sevda yönünde.
Son veda son bakýþ son görüþmeydi.

CENGÝZ YANIK
22.07.2009 SAMSUN SAAT:06.12










Sosyal Medyada Paylaşın: