Aslý yerine zahirîsi üretilmiþ sevginin. Tutarsan; eline bal deðil þekerli su yapýþýr. Türlü türlü mizaç var insanoðlunda; nefsinin açlýðý þu evrenin ensesine yapýþýr.
Yeþil aðlar, mavi sýzlar kurnaz adem elinde. Sevgi gibi tükenmekte daðlar, denizler. Topraðý benzetti kendi kara ruhuna Vicdan gibi tükenmekte o güzelim vadiler.
Doðaya davrandýðý gibidir dostuna sarýlmasý Açgözlülükten bitmez aðlayýp sýzlanmasý Heyhat! kendi damarlarýný kesiyor aldýrmadan. Artýk an meselesidir; kaderine yokoluþ yazýlmasý.
ALEV YAVUZ 21/07/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.