YILDIZLARI SEYRETTİM ABLAM
Hani dedin ya ablam,
“Yýldýzlarý göremedim”
Ben senin yerine dün akþam seyrettim.
Her biri bir baþka güzel parlýyordu bana
En parlaðýný senin yerine koymak istedim.
Ama olmadý.
Her baktýðým biraz daha sönük kaldý
Galiba yýldýzlar anladý utandý
Saatlerce seyrettim
Bekledim…
Ama senin gibi parlayan bir yýldýz olmadý
Bütün galaksiyi seyrettim saatlerce
Tam buldum; “Ýþte bu ablam dedim”
Bir bulut geldi, o da yok oldu
O anda ay göründü
Kocaman bir yarým ay
“Ah be!” dedim “Þimdi ablam olsaydý”
Beraber izler hayaller kurardýk
Belki þiirler yazardýk gökyüzüne
Yazar, sonrada okurduk bir birimize
Korkardýk baþkasýna okumaya
Deli derler bize diye
Þiiri þiirden anlayana okumak gerek
Anlamayan deli der elbet
Ama olsun ablam; sen varmýþýn gibi baktým ben
Yýldýzlarý seyrettim
Ay ile muhabbet ettim
Bak þimdi bir de þiir yazdým
Sen varmýþsýn gibi yanýmda
Bir de okudum yalnýz baþýma
Senin olduðun gibi olmadý ama olsun
Bir daha gelirsin yine þiirler yazar okuruz
Biz bize
Yani kendimize
Bir þiir sen okursun bir þiir de ben
Ama bu sefer tevazuya gerek yok
Bir sen okuyacaksýn bir de ben sýra ile
Boþ ver… Kim ne derse desin
Ýster, insanlar kýskansýn
Ýsterse, yýldýzlar utansýn
Biz þiirlerimizi okuruz her þeye inat
Yýldýzlarý seyrederiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.