önce kurak yanlarýn süzüldü avuçlarýna gecenin kim bilir hangi iklimin bulut mahrumu rüzgarýydýn sen Leyla ellerinde kaldý sessizce aþk kimse sormadý
hep Mecnun’ca yazdýlar adýný onun sevdiði diye andýlar kimse saçýnýn rengini bilmedi aðladýðýný da öyle çok Mecnun gördüler ki sende her birinde bir parçan kaldý
þimdi gözlerinde bin parça aþk devþir korkma hepsinin toplamý yine Mecnun edecek
Sosyal Medyada Paylaşın:
suz-i naz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.