BENİM HİKAYEM...

Çýkarýyorum sandýðýmdan küflenmiþ kelimeleri
Ve bir þiir yazýyorum kimsenin ezberinde olmayan
Sözlerim açýk, þeffaf, zihnim meydanda ayan beyan
Seriyorum orta yere belki de anlýmýn yazgýsýný

Mýsralarýn arasýnda akan benim
Kelimeler beni tarif ediyor aslýnda
Kimi, sözcüklerde beni, kimi bende ki seni buluyor
Birde kendini bulanlar var…

Aslýnda kelimelerimi bir tepeden yuvarlýyorum
Bazen altýnda ezilen ben oluyorum
Bazen de yüreðim
Okuduðun her harf, iþte o benim

Üflüyorum nefesimin içinden kendime
Soluk alýyor soluðum
Yumruðumun arasýnda genleþiyor kelimeler
Adý þiir, bana sorarsan sadece…

Hayata giden bir kestirmece
Yan yana, alt alta vesaire hece hece
Hani derler ya binbir gece
Benim ki de iþte öyle bir hikâye…


Sosyal Medyada Paylaşın: