NURLU ÇİÇEKLER.

Gülde var leylak da, menekþeler çok.
Cennetten bir köþe, cami bahçesi.
Þeytan kaçmýþ burdan, esamesi yok.
Nurlarla donanmýþ, cami bahçesi.

Ezanlarla baþlar, bir ilahi sel.
Miskü amber gibi, esiyor bir yel.
Kubbeler inliyor, Allah sesiyle.
Ýnletir tekbirler, kul nefesiyle.

Ezanla acýyor, o nurlu çiçek.
Ýnanmayanlara, hikmet verecek.
O da tekbirlerle, secde edecek.
Kullarý cennetle, müjdeleyecek.

Bunlar gerçek dostlar, gelin de görün.
Burdaki nurlardan, gönül doldurun.
Bu güzel çiçekler, feyz alýr nurdan.
Kullar istemiyor, gitmek buradan.

Rabbimin hikmeti, burda tecelli.
Severim burayý, bildim bileli.
Çiçekte mucize, gördüm göreli.
Eser yaratanýn, nurlardan yeli.

Türkmendaðlý sende, Allah sevgisi.
Derviþ Yunus gibi, daha nicesi.
Hayat sýrla dolu, gündüz gecesi.
Ýþte böyle dostlar, cami bahçesi.

HÝLMÝ CAN.
20.HAZÝRAN.2009.
(2320)


Sosyal Medyada Paylaşın: