DURURSUN

Kara gözlüm gençliðini güzelliðini heder etmiþsin,
Sonu belli olmayan yollardan kendini gider etmiþsin,
Hayatýný, yaþantýný, çilelerle , ödemeye mahkum etmiþsin,
Sen kanadý kýrýk kuþ gibi, kendini bilmez durursun…

Dert içinde kalmýþsýn, ama neþeni kaybetmemiþsin,
Sen kendi dengini bulamayan gariplerdensin,
Sen meyve, bitki olmayan ussuz çöllerde gülsün,
Ýyiyi kötüyü sezer , insanlarý neden seçer durursun…

Tanýmayan anlayamaz seni, isteklerin derinde,
Göreni mest edersin güzel endamýn yerinde,
Seninle olmak istiyorum , yakýn günlerin birinde,
Sen en güzellerini yaþamaya layýk birisin ne durursun….

Öyle tatlý dilin var ki, konuþmalarýnla özlenen birisin,
Seninle konuþanlar zevk alýr ballýmýdýr senin dillerin,
Dediklerin gitme biraz kal der gibi bunu bilesin,
O güzel gözlerinle her þeyi süzer durursun…..

Sen güzelliklere, iyiliklere layýksýn, bilinmemiþsin,
Zalim hayatýn seni kahretmiþ hiç gülmemiþsin,
Hiçbir zaman layýk olduðun yerle gelememiþsin,
Yalan dünyada hep kendini üzer durursun…..

Gezdim bu alem-i dünyayý , böyle güzeli göremedim,
Senin gibi kadýnýnýn kalbine hiçbir zaman girmedim,
Meyve veren aðaç gibiydim, hiçbir zaman eremedim,
Güzel bir hayatý her zaman özler durursun…

Zekeriya der ki; sözlerin bal kaymak,olmuyor doymak,
Seni seven erkek ömür boyu bilir mi sana doymak,
Bütün varlýðýmý canýmý her þeyimi yoluna koymak,
O sendeki sýrlarý, güzellikleri neden gizler durursun…

Sosyal Medyada Paylaşın: