Sunan gönül, alan gönülden azizdir, demiþ zat Ülkü kalmamýþ ver kurtul demekte bir baþka zat Lazým neme, bana lazým deyin demiþ bir ulu zat Eh hep bana oðluma, kýzýma demiþ baþka zat Yanlýþ sözdür her koyun kendi bacaðýndan asýlýr Menfaat ön plana çýkar baþka bacaklar asýlýr Allah rýzasý biter kul baþlar kendine asýlýr Niyet baþka görüntü baþka riya ile kasýlýr Halkým der tutar bacaklar yerine butlar asýlýr Ýnsanlarý sev kimseyi alçak görme denmiþse La havle der sana zelve bana helva demiþse Matemdeymiþ görünüp evinde sana gülmüþse Ýlmi niye yarar kendinde býrakýp vermemiþse Tarlaný ek mahsulünü al komþuna ver bitti Uzaklaþtý herkes sen benle birbirini itti Nuru ilahidir ilim diyenler hep göçtü gitti Allah rýzasý yerine kul rýzasý öne geçti Hak hukuk gücü olanlara olmayanlara yok Arkadaþýma iki bana bir onun aç benim tok Ne saygý ne sevgi kaldý bir ilim öðrenen yok Haset çok kalpler kararmýþ dinine saygý yok Zahiri olunca ne gerek öðretene saygý yok
Cebirin Defteri; 19.Temmuz.2009
...SUNAN GÖNÜL......
"DOÐRU SÖZLER" HEP AÐIRDIR... SANKÝ TEHLÝKELÝ SANILIR ! BAZEN DE ALTINDA KALINIR... KAÇAN ÇOK OLUR DOÐRU LAF’TAN ZARAR GÖRMÜÞTÜR KÝMÝ YAZAN KAR EDER ÇOÐU ZAMAN, "SUNAN GÖNÜL’LE" UYANMIÞSA ÝNSAN !... VE ONU ÝNANÇLA OKUYAN.... BU TÜR EDEBÝ SÖZLER BÝR RUH ÇEÞMESÝ GÝBÝDÝR; KÝÞÝNÝN RUHUNU SERÝNLETÝR !... GÖR VE DUY BUNLARI YAÞARKEN ÖNCE DAHA TEMKÝNLÝ YAÞARSIN SEN ÖÐRENÝNCE ÖÐREN KALSIN CEPLERÝNDE, ELBET BÝR GÜN GEREK OLUR YÜREÐÝNE !... ----------------------------------------------------------- "SÖZ MAYASI !..." BÖYLE DÝYORUM BEN BUNLARA SÖZÜN KISASI YOK BUNLARIN ASLINDA DOLAMBAÇLI MANASI ALINAN KAYBEDÝYOR AÇIKCASI, ALINMAYANIN SÝLÝNÝYOR YÜREK PASI !........ onatca
Sosyal Medyada Paylaşın:
cebirin defteri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.