deprem

O güne kadar sanki hiç korkmamýþtým,
Korktum, hayattan kestim umudumu.

Gözümün önünden geçti hayatým
Korktum yarýnlarý göremem endiþesi ile.

Kapýya dokunamadým, sanki elim yoktu
Vurdum var gücümle, omzumla, ayaðýmla
Korktum dayanacak yüreðim yoktu!

Yerleri dövdüm acý, acý topuklarýmla.
Ayaðým aksadý yere düþtüm,
Umutlarýmýn yok oluþlarýný düþündüm.

Kendimi dýþarýya atmayý baþarmýþtým
Hem aðlýyor hem de hýçkýra, hýçkýra gülüyordum.

Dizlerimde derman kalmadý yoruldum
Tenha, karanlýk bir köþede oturdum

Neden bu korku, bu heyecan kendime sordum
Aklýma geldi, korktum, kalktým koþtum….

(rawiz1621) raviz demirel...
Sosyal Medyada Paylaşın: