Aþk dedikleri aslýnda ne bir varoluþ tam ne de yok oluþ sevdikçe varsýndýr hayatta sevmedikçe yok
gülmek zorundadýr hep oysa yanar yürek çoðu zaman korlar düþse de içine söndürmeye yeter mi hiç içine döktüðün gözyaþýn
delicesine seversin, delirircesine en çok ta kýzarsýn kendine söylenirsin hayata hatta söversin bile vazgeçmeye çalýþsan da sende bilirsin aslýnda istemediðini vazgeçmeyi
"Yandýn sen" der bir yabancý fýsýltý hazýr deðilken henüz hayatta hiç bir þeye gücünün tükendiði bir anda sen çoktan yanmýþsýndýr da zaten gören yoktur küllerini
anlayabilr mi seni sevenden baþka hiç kimse ya da anlatmaya yeter mi senin nasýl sevdiðini koca tabiatta ki hiç bir nesne?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kandemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.