...YÜREK BUĞUSU...

Bugün þehrimizde yaðmur var...
Senin,,tam yaþanmýþ bir ömür kadar uzak olduðun þehrimizde...
Bilirsin yaðmur hep hüzün verirdi yüreðime..
Þuan hem SENSÝZLÝK..hem YAÐMUR...
Neyin bedelini ödetiyorsun ki bana...?
Çok sevmemin mi..yoksa delice özlememin mi..?
Hani ;; yaðmur sonrasý pencereler buðulanýr ya..
Benim yüreðimde sensizliðinde buðulu hala...
Hani ;; pencere buðulanýnca dýþarýyý göremezsin ya...
Ama silersin geçer gider..........
Ahhh be UMUT’lar içindeki UMUT’suzluðum...
Yüreðin buðusunu neyle silesin ki silinip gitsin...
Çaresi yokmuþ ...yokmuþ....
Ve ben hala o pencerenin önünde bekliyorum dönmeni...
Dönüþünün olmayacaðýný bile bile..
Týpký ölen insaný bekler gibi....
Bazen bir ses,,
Bazen bir gölge beliriyor...
Yüreðim sevinç çýðlýklarý atýyor..
Ama uzun sürmüyor...
Çünkü biliyorum ki ;;;
ÞEHRÝMÝZE,,TAM YAÞANMIÞ BÝR ÖMÜR KADAR UZAKSIN..
VE BUGÜN ÞEHRÝMÝZDE SENSÝZLÝKLE KARIÞIK YAÐMUR VAR.....
Sosyal Medyada Paylaşın: