BABAMIN KABRİNE VARDIM

BABAMIN KABRÝNE VARDIM

Sýla-i rahim eyledim; annemin eline vardým.
Kur-an’ý Kerim hatmedip babamýn kabrine vardým.
Annem konuþtu benimle; hayýr duasýný aldým.
Babam da rüyama girdi; manevi aleme daldým.

Dolu dolu geçti beþ gün;sanki yýllara eþti beþ gün.
Eþ, dost,arkadaþ der iken ne de çabuk geçti beþ gün.
En uzunu kabir ziyaretindeki dakikalar geldi bana.
Düþündükçe sonsuzluðu baþým döndü, aklým durdu.

Þu kýsacýk geçen ömür gençlikte upuzun gelir.
Sanki zaman , mekan senin; el attýðýn elindedir.
Oysa hayat dönencesi varýnca ömrü ahire.
Gerçek gibi gelen þeyler hepsi de döner zahire.

Kabri ziyarette baktým babamdan yýllarca önce.
Gelip yer alanlar varmýþ, acep halleri de nice.
Ne bir ses ne bir soluk var sessizlik oluk oluk.
Yeni baþtan doðmak için bekleþen büyük topluluk.

Bizler de alacaðýz elbette yerimizi sonsuzlukta.
Kabir yetecek mi acep doymaz göze bir solukta.
Mal- mülk derman olacak mý sine ýþýðýn koyupta.
Gözler ne yöne bakacak Münker-Nekir’i koyup ta.

Duamý ve fatihamý yudum yudum içer gibi.
Manevi duygularla ben sanki babama der gibi.
Bizlere öðrettiðin Kur’an-ý Kerim hatrýna.
Babacýðým Allah affetsin seni yükseltsin katýna.

Ailece oradaydýk ama ben bir baþýnaydým.
Babamýn nasihatlerinden olaylara aþinaydým.
Dalgýn dalgýn ta yürekten okuyordum sureleri.
Akar belki de kim bilir Sine rahmet nehirleri.

Gözlerimden her bir damla yüreðime düþüyordu.
O düþtükçe yüreðimde en derin yer üþüyordu.
Okudukça güneþ sanki bir bambaþka ýþýyordu.
Rahmet saðnaklarý gibi yaðmur oldu yaðýyordu.

Kabristanda yatanlarýn cümlesini niyetleyip.
Gözü yaþlý olarak da fatiha -dua yollayýp.
Maneviyat aleminde fanice bir seyreyleyip.
Hassas bir pervane gibi ilerledim sendeleyip.

Yarab o büyük günümüze ne olur yardým eyle.
Günahlarýmýzý soldur sevaplarýmýz çok eyle.
Sessiz fýrtýnalarla alma bizim aklýmýzý.
Rahmetinle yarlýða da hayýr eyle sonumuzu.


Emine Balý Oðuz


Sosyal Medyada Paylaşın: