Adým Gülay,
Türkiyeliyim
Geceleri saymazsanýz otuz üç yaþýndayým
Koç burcundaným.
Burçlarýn engüzeli,
En önde gezerim.
Her zaman önderim.
On bir Nisan’da doðmuþum.
Ýki tane bir hayatýmda
Bu ne demek bilir misiniz?
Birincinin birincisiyim
Megaloman olduðumu bilirim
Ama tatlý kimseyi kýrmayan
Dünyanýn ayaðýna çelme,
Göbeðine çember geçirmiþim.
Bu yuvarlaðýn etrafýnda dönüyorum.
Ýlkbaharda doðdum.
Ömrüm hep ilkbahar kaldý.
Þimdi sonbaharýmda
Olsam da,
Ýlkbaharýn neþesi var içimde.
Bir dünya hastalýk
Geçirdim ömrümde
Hastaneler evim,
Doktorlar ailem oldu.
Hemþireler yoldaþým.
Gene de yýlmadým,
Günleri saymadým,
Hastane köþelerinde,
Babam ben doðunca,
Gül Ay demiþ bana.
Gül yüzümden gülmeyi,
Ay çehremden ýþýðý,
Eksik etmedim.
Dedim ya KOÇ Burcuyum diye
Çok da inatçýyým.
Zararý yok,
Bazen iþe de yarýyor,
Her iþin zorunu inatla yeniyorum.
Ýnsanlarý severim,
Fakir zengin aramam,
Beyaz siyah bilmem.
Dünyayý kucaklamak,
Gelir içimden.
beni seveni de,
Sevmeyeni de severim.
Hayvanlar, insanlar
Çocuklar, ihtiyarlar
Zarar gördükçe
Kalbimin ucu sýzlar.
Yardým edebildiðime eder,
Edemediðime,
Sýzlayan kalbimin ateþiyle,
Kan dökercesine aðlarým.
Ýki ayakkabým üç,
Ýki elbisem dört olmaz.
Paylaþmayý
Ölesiye severim.
Dedim ya Koç burcuyum diye;
Neþeli olmayý,
Ýsmime göre yaþamayý,
Birincinin birincisi deyip,
Kendimi avutmaya bayýlýrým.
Tabiatý severim,
Her aðacý kendi dilinden sevmeyi,
Dutu, eriði, elmayý, armudu
Okþayýp,
Zeytinin nakýþlý oyasýna
Gönül koyarým.
Bahçemde,
Çiçeklerin binbir rengi,
Güllerin ahenginde,
Açýlan renkleri,
Cývýl cývýl kuþlarýn arasýnda,
Oturup çay yapýp,
Kitap okuyup,
Þiirler yazmaya bayýlýrým.
Dedim ya Koç Burcuyum diye;
Sevdim mi tam severim.
Sevda yüreðimin nakýþý,
Ýþlemiþim onu bir kere.
Gel yüreðim, gör yüreðim
Sevda pazarýnda deðil,
Gönül çarþýsýnda gezin.
Dostlarla, ahbaplarla
Dili tatlý, sohbeti sonsuz.
Neþeyle sevdalý,
Þarkýlarla, türkülerle.
Gülay BÝRKL
Çýðlýðýn Adýmlarý þiir kitabý - s,86/88