MASUM BİR ARZU

Çýkýp mesken etsem karlý daðlarý,
Ýzimi sürüp de gelen olmasa.
Baðrýmý buz etse deli rüzgârý,
Aklýmý, fikrimi çelen olmasa.

Ayaðýmda çarýk elimde asa.
Heybem omuzumda içinde tasa.
Mateme bürünüp, düþersem yasa,
Akan gözyaþýmý silen olmasa.

Saklansam karanlýk gecelerine,
Yaslansam en kuytu köþelerine,
Türküler söylerken yücelerine,
Sesime karþýlýk veren olmasa.

Kuþlar uçmaz, kervan geçmez o yerde,
Rastlamasam, ne namerde, ne merde.
Bin cefalar çekip, düþsem de derde,
Beni benden baþka, bilen olmasa.

Bir daðdan bir daða kuþ gibi gitsem,
Bütün hayvanlara dost olup gütsem,
Dillerini bilip hasbýhal etsem,
Aramýzý açýp giren olmasa.

Her türlü þamata, kirden ýrakça,
Buralarda hudut çizilmez aþka.
Her halime nazýr Rabbimden baþka,
Hiçbir ahvalimi gören olmasa.

Baþýna efkârlar sardý saralý,
Böyle bir özlemde gönül maralý,
Diyor ki; daðlarda ölsen yaralý,
Sýrrýn sende kalsa, eren olmasa.

10.04.1997……….Mustafa YARALI


Sosyal Medyada Paylaşın: