Bu hayatý artýk çekilmez oldu,
Bir gün ansýzýn çekipte gideceðim…
Ne var, ne yoksa aþka dair sýrtlayýp,
Mazime dertleri ekipte gideceðim…
Sen ister gel, istersen gelme umurumda deðil,
Ben belki birazdan çýkýpta gideceðim…
Þarjörler boþaltsam da her gece gökyüzüne,
Son kurþunu þakaðýma sýkýpta gideceðim…
Ne ateþlerde yandým ben senin için,
Kalbini de kalbim gibi yakýpta gideceðim…
Bir dünya kurmuþtumya hani ikimiz için,
Onuda gözlerine baka baka yýkýpta gideceðim…
“ Hep yapan oldum, yýkan deðil…
Bu konuda müsterihim…
Yapmak her zaman zordur,
Yýkmak sadece bir andýr bilirim…
Hayat zorlaþtý deyipte dünyayý suçlayamam…
Yaþamayý zorlaþtýranda kolaylaþtýranda bizleriz aslýnda…
Ama maalesef farkýnda deðiliz…
Hep uzaklarda olan beklentilere umut demiþiz…
Umutlar olmasa yaþanmazmýþ,
Adlarý ‘umut’muþ çünkü…”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.