İSİMSİZ MEZAR

Gürültüsüz terk etsin, sussunlar giderayak,
Ne hoþ bir þiir kalsýn ne bir mýsra ne uyak.
Kapansýn hep bu sayfa, kapansýn kalbe duvak,
Örtülsün gözlerime açýlmayan son perde.

Büyük aþklarýn sonu böyle olmaz mý ki hep…
Yanar aþk ateþiyle gözü yaþlý muzdarip.
Ne düðün ne bayramdý kalp neþesine sebep,
Kayboldu arasan da yok ki kim bilir nerde.

Bomboþ bir beden kalsýn, boþaltsýnlar içimi,
Artýk çok zor, gönülle aklýn dostça geçimi.
Anýlarýn acýsý yoldurmadan saçýmý,
Yalvarýrým saklayýn maziden uzak yerde.

Kuþlar kadar hafifti, þimdi daðlardan aðýr,
Sözlerim kendimedir deðil ki yâre kahýr.
Þiirle, þarkýlarla beni almýþtý esir,
Önce zinciri çözün bakýn sürünen serde.

Uzaklaþtýkça sanki bir adým daha yakýn,
Bin orduyla kalbime yaptýðým zorlu akýn,
Ne bir merhamet nede aman dilerim, sakýn!
Ýsimsiz mezar kazýn izim kalmasýn bir de.




Sosyal Medyada Paylaşın: