Ve iþte sessizce
Ve iþte yine
Akþama durdu saat
Gurupta dans ediyor hasretin resmi
Kanýma bata bata
Kendini özlemle vurdu saat
Tenime tutunmuþ soðuk hâla býrakmýyor
Fersiz bir þarký plakta dönüyor
Hüzün capcanlý mutluluðun nefesi duyulmuyor...
Kýzýl inlemeler çýnlatýyor ortalýðý
Bahardan ellerime kan kusan bir nisan kaldý
Bütün aylar hipnozda kendini nisan sanýyor
Ve bu sanmalar yakarken günü geceyi
Karýþtý herbiri
Hepsi acýmasýzca zifiri
Oysa ki aþk dedim mi güneþ bile dize gelmeliydi
Ufalmalýydý
Yýldýz misali
Ve iþte yine
Ve iþte sessizce
Renkler sökülüyor bir bir gökyüzünden
Nereye baksam kara
Hatta ellerim ayaklarým
Ben kara
Bedenim baþlý baþýna acýtan bir yara
Hayat sýrtýmda kocaman bir kelebek mandal
Kuruyor kuruyor
Ve dolaþtýyor gayriihtiyari
Bir zamanlar kendiliðinden gelirken
Gözüme gülüþ
Þimdi içine çizdim özlemleri
Bir türlü sevemedim kirpiðimden sarkan isyaný
Gel de sil sýcaðýnla
Yollarý kapatan manzaradaki siyahý...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.