Bilinmezlerinin dik yamaçlarýnda bir patika yolu açsam ruhunun sýcacýk köþelerine doðru. Ayaklar, eller kanasa keþfederken vahþi taraflarýnýn çocuk ürkekliðini.
Olsun kanlar yýkanýr, acý saðýlýr gizlice ama vebali ödenebilir mi seni herkes gibi kimsesiz feryatlara terk etmenin.
Ýnsan olmanýn yumuþaklýðý yönetir beni yüreðimin sana her yardýma yöneliþinde. Býrakýrsam eðer bir gün; ardýma bakmadan bana el uzatan birini arkamda! Ayný boþluða bende mahkum olurum korkusu ile !!!!! nasýl koyarým baþýmý huzurla yastýðýma.
Sana geldiðim yollara þimdi çiçekler ekeceðim, sende topla ve kalbinin heyecanlarýna býrak kendini gül koksun nefesin.
Koþarak gittiðin hedefler kadar ilerdesin. Ömrüne güzellik, yüreðine sevgi deðsin.
ALEV YAVUZ
16/07/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.