TOPRAK ÇAĞIRIYOR
Sonev çaðýrýyor, hasat zamaný…
Azrail dikilmiþ, duymaz, ’aman’ý.
Sararmýþ, biçilmiþ; görünmez bir el
Buðdayý ayýrmýþ, yakmýþ samaný! ..
Yerim çaðýrýyor, gidiyorum, ben
Anlasana, sana ne diyorum, ben?
Ölüyorum, yeter; sorma, bir daha!
Yolculuk bitiyor; yitiyorum, ben! ..
Kabir çaðýrýyor, yaðmur geliyor
Ýçine iþliyor, yeri deliyor.
Yiyor, yok ediyor: “Yetmiyor! ..” diyor
Çok sevdiði için özür diliyor.
Toprak çaðýrýyor, hasret içinde!
Akarsular, göller dolu, içinde…
Doymuyor, emiyor, bir vampir olmuþ!
Yaðmur öldürülmüþ, kanlar içinde! ..
Onur BÝLGE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.