YALNIZ SOKAK SAKİNİ
Gene sessizleþti ortalýk
Evli evine ya biz garipler?
Yine sahil kenarýndaki eski banka mý?
Orada da uyunmaz ki…
Her gece, üstüne kazýnmýþ aþklarýn
Çýðlýklarý ürkütüyor beni
Ne sözler verilerek denize nazýr
Bu hayrat banka kazýnmýþ da
Bitenler, olmuþlar ve orada adlar
Tutsak kalmýþ aþklarý ile beraber.
Ve ben yine o kabuslara tek dalacaðým
Ruhum ýstýrap dolu, yavaþ yavaþ adýmlayýp
Elimdeki son kýrmýzý þarabý da yudumlayýp
Usul usul yakamozlarýn ninnisi ile uyuyacaðým.
Sizler mesut evlerinizde huzurlu iken,
Ben, bir denizkýzý görme hevesiyle rüyalara dalacaðým.
Kimse yok, in cin yazý turada;
Kaldýrýmlar günün yorgunluðunu atmada
Ya lambalar, "mesai var" sýzýlanmasýnda
Bir bir apartmanlarýn ýþýklarý yanarken
Yýldýzlarý görememek beni üzmekte...
Oysa en soðuk ayaz gecelerde
onlardý benim tek oynaþým
Bir de þu kadýnlar,
Geceleri en güzel halleri ile sokakta
Gündüz güneþ gözleri alýrken
Gecede ise bir þuh edalý dilber
Acýsam mý; üzülsem mi?
Hani benden farklarý yok gibi
Ben, her gece yalnýzlýðýn koynunda harap olurken
Onlar yine bir kýymetsiz, hoyrat kollarda
Ýþte bu yüzden akþam vakitlerini sevmiyorum
Herkes kaçýp siniyor bir yerlere
Mezesiz yudumladýðým þarabýn neþesi kaçýyor
Ýnsanlar olmadan içemiyorum, korkuyorum
Ama þimdi sanki azraille köþe kapmaca oynuyorum
Hani sokakta bir ben varým tek, müsait.
Ah bir de akþamlarý
Sen gelirsin aklýma
Nerelerde saklanýrsýn
Gündüz vakti çýksan ya
Neden akþam
Ve dalarým geceye
Yýldýzlarda sen
Gecenin içinde ben
Özlemedim mi sanki seni
Ýþte senden bana kalan
bir resim bir tel saç
geceleri m sensiz
Ne tadý var buralarýn
Ne de kýymeti,
Öksüz ve yetimim...
Özlüyorum seni
en çokdta geceleri.
Bir hayal kuruyorum
Ýçinde ben ve sen
Sonra doluyor gözlerim
Buðulanýyor hayallerim
Sanki bir þarký duyar gibiyim
Benim dansým, seninle
Gecenin içinde
Delicesine
...........
ÇIRAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.