topraðýný dost belleyenin alnýndaki ter gibi gururlu, asil, ve namusludur Anadolum...
belki sessiz ve yoksuldur odalarý karanlýk, tahta kapý-demir sürgü ama hýrslýdýr,merttir kim bilir kaç delikanlý bahar eskitmiþtir Anadolum...
bir bakarsýn, çýrýlçýplaktýr daðlarý kurt-kuþ uykuda ölür yaban çiçekleri zamansýz sonra bembeyaz bir örtü dans eder kardelenler özgürce arada bulanýk aksa da dereleri, özü paktýr, hayat doludur Anadolum...
ne korkunç sabýrdýr bu? kýtlýkta-kýranda,yalnýzlýkta daðlarýnýn ardýný, hüzün vurmuþtur ve söylenegelir türküler bir gaz lambasý þavkýnda can kýrýklarýný, ufatýrcasýna. açýlýr gönlüler, dertlidir ama serindir Anadolum...
sabýr taþýndandýr evleri çay-tütün, fýndýk-pamuk bahçeleri nasýrlý ellerde hayat bulur ve bir cigara dudakta, ayný ellerle sarýlý. belki küçük bir derdi unutturur oyy... sevadalarý destansý ekmek kavgasý büyük memleketim...
nasýl anlatsam bilmem gök maviliðiyle,dal yeþilliðiyle sevdalý gönüllerle ve ak sütlerle beslenir memleketim...
FATÝH ALBAYRAK 15.07.2009 trb
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatihalbayrak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.