yýllar uzanýrken yorgun koynuna son yolcusunu uðurluyor zaman yalan aðýtlarla sarýlýp topraða gözlerini saçlarýma dikiyor ellerimde yarým aþklar alnýmdaki yazýnýn komplosu yapraklarý fala kurban edilmiþ bir papatyayým çýrýlçýplak savunmasýz
kendimde kaybolmanýn telaþýnda olmayan ikizimi arýyor gözlerim þafak intiharlarýndan birinde yitirdiðim hatalarýmla yaðmalanmýþ zaman gençliðimle hesaplaþma peþinde meyvesi olmadan kesilmiþ fidanýn çýðlýðýyým belleksiz küskün
yüzüm bana benzemiyor kaz ayaklarýma gülümsüyorum gittikçe uzaklaþýyor tarçýn kokulu bahar adýmlarým kendime yabancý tutamýyorum aklýmda sararmýþ bi rþarkýyla cinneti inkar sonrasý sürüden ayrýlýyor bedenim kayýp ruhlar arasýndayým
biraz daha sarýl bana bahar korkuyorum yolumda güz var...
15 Temmuz 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çığıl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.