Güldürme beni; Sen inanýyormusun ki ben seni terkettim? Gidiyorum demeyi bile hiç istememiþken. Ama sen hiç gel demedinki, Hadi sor bakalým kâlbine bu can sensiz olabilirmi?
Dur! Kendini yorma ben söyleyeyim Tabiki olamaz;
Kim özler benden baþka seni benim özlediðim kadar?
Kim ister o kýzýl saçlarýný avuçlarýna almayý benim kadar?
Kim der sana seni seviyorum diye benim kadar?
Sen yinede inanma gittiðime Kim çeker benim kahrýmý senin çektiðin kadar?
Bak bensiz üþüyorsun diye Her gece sana yanýyorum yeterki üzülme caným. Seni öyle sevdiki bu ihtiyar Beraber beyazlar içine girmeyi, Birlikte eller üstünde gitmeyi bekliyor.
Sen yeter diyene kadar...
A.MUZAFFER
Ansýzýn çýkýp gel,gir sinemin içine yâr Al oradaki emanetini pervasýzca gönlüne sar Aþkýn ki bende yetim kalmýþ bir yadiðâr Çiledir çektirdiðin yeter ýzdýrap verme bu kadar. Kasýrgalar kopsa,fýrtýnalar çýksa da veremezler aþkýma bir zarar Sen orada ben burada ömrümüz geçmesin zinhar Zaman ve mekân olamaz aramýzda bir perdedar Beklerim sonuna kadar, olsamda eli bastronlu bir ihtiyar Sen gelmezsen ben arar bulurum seni diyâr diyâr.
CorNeLLÝUs
Sosyal Medyada Paylaşın:
Adil Muzaffer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.