Sen ve ben ; Dudaklarýmýzda kanayan piþnanlýklarýmýzla Hayat yolculuðunda sýrt sýrta olamayan, Kelimeler içinde güzel cümle kuramayan, Ve asla biz olamayanlarýz..
Biz bahara zamansýz açan, Gözlerimizdeki tebessümü bahar sanan, Yüreðin ve yüreðim dolusu sevda taþýyan Fakat rüya olmaktan öteye geçemeyenleriz...
Þimdi; Sevmediðin ne varsa emanet et beni! Ve git ardýna bakmadan... Ýsminle baþlayan cümlelerde yalnýz býrakarak, Soðuk ellerindeki kini avuçiçlerime doldurarak, Beni sabahsýz karanlýklara salarak Git benden çok uzaðýma... Hiçbir kelimenin , Senin ismin kadar yer tutmadýðý dudaðýmda; Tüm keder sözcüklerini söylet ve git...
HAZAN YAPRAÐI 14.07.09
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan yaprağı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.