anýlarýmýn sahilinde dolaþýyorum, eriyor özlemlerim, kýrgýnlýklarým ve rüzgar misali daðlanýyor geç kalan umutlarým... kulaklarýmda çýnlýyor her söylenmiþ sözün ve gözlerimde yaþlanýyor sensizliðin. kayboluyorsun düþen her çið damlasýnda, rüzgar deðdikçe tenime mutlu bir gülümsemeyle güzelliðe dönüþüyor hayat... sen, bende bitiyorsun ben sende diriliyorum ve üþüyorum sensiz.. ya SEN,,,, bende ki SEN üþüyor musun??? karaçocuk
Sosyal Medyada Paylaşın:
umutsuzçocuk23 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.