DÖNE/DÖNE

Ýl’den il’e çok dolaþtý,
Handan hana, döndü gönül.
Zordan zora, zor ulaþtý,
Yandan yana, döndü gönül.

Ney üfledi, sazlar çaldý,
Zevki, safa, meþke daldý,
Aklý, fikri ünde kaldý,
Þandan þana, döndü gönül.

Her güzele meyil verdi,
Her bahçeden bir gül derdi,
Bir acayip hâle erdi,
Zan’dan zan’a, döndü gönül.

Ne duru var, ne duraðý,
Ne yakýný, ne ýraðý,
Gece gündüz, aþk çýraðý,
An’dan an’a, döndü gönül.

Bir kararda duramadý,
Yabanda dost bulamadý,
Hep firari olamadý,
Benden bana, döndü gönül.

Þunda, bunda, onda, sende,
“Ben” dediðim Hakk’a bende,
Gizli saklý, þu bedende,
Candan cana döndü gönül.

Ateþ düþtü sinesine,
Bende oldu, özde dine,
Baþý baþa döndü yine,
Ondan ona döndü gönül.

Yaralýyým, Hakka çabam,
Nefsim ile bitti kavgam,
En nihayet, yüce Mevlâ’m,
Senden sana, döndü gönül.

27.07.2002..Mustafa YARALI


Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet İYYA……. ÖNCE EDEP ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?