Bu çalan hep o eski plak Üstü çizik , kýrýk yanýný kalbimden alan Hep ayný yere takýlmýþ Hep o uðursuz nakarat Orhan abi ölmedi Þahidim o benim Hep onun kaleminden çýkan ‘Sevmek çok zormuþ’ Ne kadar da doðruymuþ Ve kantlanmýþ belki binbir kere Üstüne lanet gibi yapýþmýþ cýzýrtýsý Anlýyorum , aþkýn intikamýný alan Bin yemin bin tövbe bozulmuþ üstüne Peki benim ahým hangi ismi bilinmez bestekarda Hangi bilmem söz grubunun , hangi týnýnýn altýnda yatar Kim duyar , kim anlar?
Bu þarký benim Bu benim kaderim Biz yazdýk , biz oynadýk tek perdelik sahnede Son selam da senin oyun sonu Baþrol senin , ben figuran kaldým süflor önünde Orhan abi söyledi ben tekrar dinledim Baþa saramýyorum artýk Hayat silbaþtan....
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetustas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.