Akýl mantýk duruyor yürek aþka akarken
Pervaneyi öldüren aþkla döndüðü mumdur
Yürek durur dil susar gözden göze bakarken
Külünden doðarsa aþk kül yanmaya mahkûmdur
Akþamýn kýzýllýðý vurur daðlardan dama
Yar aklýna düþende kasvet basar adama
Penceremden gümüþi gece sýzar odama
Ayýn bitmez þavkýndan tül yanmaya mahkûmdur
Baharý bekler bülbül, bilir kendidir yanan
Ne halden anlayan var nede sözüne kanan
Canýn haykýrýþýný aldýrmýyorsa canan
Bülbülün feryadýndan gül yanmaya mahkûmdur
Gönül âþýk deðilse ses mi çýkar þairden
Yüreðin inlemesi yükseliyor þiirden
Bedeni öylesine ateþ basar ki birden
Aþýðýn örtündüðü çul yanmaya mahkûmdur
Hasret gönülde aþký yakýyor günden güne
Dirhem dirhem varýlýr parçalardan bütüne
Ne destanlar yazýlmýþ aþk ve sevda üstüne
Aþk düþtü mü yüreðe kul yanmaya mahkûmdur
09.07.2009/ Samsun
Ýbrahim COÞAR