İŞTE BEN

Doðarken ölmüþüm yüzüm gülmedi
Ana kucaðýna hasret kaldým ben
Yüzünü görmedim ana demedim
Aðlar büyüdüm gülmedim hiç ben

Böleymiþ kaderim böyleymiþ yazým
Ýyide konuþsam kötüdür sözüm
Kötü günler gördü bu benim gözüm
Doðruyu eðriyi seçemedim ben

Günlerim birbirinden hep zorlu
Ýçimde düþündüm hayalim oldu
Gün geçmedi sanki zamaným durdu
Hayal ettiklerime ulaþamadým ben

Asker gene böyle sen konuþtun
Cefaya gurbette tabi alýþtýn
Zaman ile saat kurum konuþtum
Ýçimden hasreti çözemedim ben


KENDÝ HAYATIMDAN ALINTIDIR...
Sosyal Medyada Paylaşın: