gece örtüsünü seriyor yavaþ, yavaþ... Kalamýþ sahiline gemiler geçiyor uzaktan, keyifle süzülüyor yelkenliler, kapýlmýþlar rüzgarýn ahengine... suyun üstüne kurulmuþ masalar, kahkahalar yükseliyor, kalkýyor þerefe kadehler, tabakta beyaz peynir, kavun, elinde raký kadehi, eþlik ediyor kadýn, piyanoya...kýsýk sesi ile... ardý ardýna söyleniyor þarkýlar, " gözemi geldin, sen mi unuttun, gelmiyorsun ah "...ve... " bir ihtimal daha var o da ölmek mi dersin "... sonra bir baþkasý, " doymadým sana , aðlarým kana, kana "... " yine bu yýl ada sensiz içime hiç sinmedi "...ardýndan, " açmam açamam, söyleyemem, çünkü çok derinde "... kimse duymuyor, kimse görmüyor bir kadýn..buruk bir gülümseme dudaklarýnda, þarký söylüyor...dalgalara, gökyüzüne, denize...
zaman ilerliyor hýzla, koyulaþýyor karanlýk gemiler uzaklaþýyor, yelkenler kapanýyor birer birer. kahkahalar dinmiþ, piyanonun sesi duyulmuyor artýk, masalarda kalan artýklara konuyor martýlar, kadýnýn sesi susmuþ, raký kadehi boþ, gözlerinde iki damla yaþ..biliyor zamanýn tükendiðini yaþamý sona eriyor istese de.... istemese de...
gece örtüsünü seriyor yavaþ, yavaþ...ömrünün üstüne...
NURSEN ATEÞ
11.07.2009 kalamýþ Sosyal Medyada Paylaşın:
nursen ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.