Gidiþlerden gidiþ beðenip de, Bir rüzgar olup fýrtýnalara karýþ.. Ve çýk git hayatýmdan !!! Farketmesin incinmiþ yüreðim, Ýncinmiþ tenim Artýk beþ para etmeyecek Heybetli bedeninin yokoluþunu.... Kayýplara karýþ karanlýk þehrin göbeðinde Ve yokolduðun gecede Çöp yýðýntýlarýnýn içine göm O çirkeflik dolu ruha bürünmüþ, Kapkara kalmýþ isli kalbini......
Yalan dünyanýn yalancý insaný; Ýnsanlýk barýndýrmadýðýn benliðin, Hak ettiði yerde rahat etsin!!!
SEN BENÝM EN BÜYÜK SUSKUNLUÐUM!!! DÜÞLERÝNE KARIÞTI TÜM IRMAKLARIM... ARTIK BENDE OLMAYAN KALBÝNÝ YALAN OLMUÞLUÐA TESLÝM EDÝYORUM.. ÖZÜNÜN BENDEN GÝTTÝÐÝ GÜNDEN BERÝ ARTIK BENDE YALANIM , YÝTÝÐÝM ÞÝMDÝ...
HÝKMET KARABAÐ 12.07.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hikmet Karabağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.