HASRET PAZARI

Denizli otogarýnda hasret pazarý
Biletler ayrýlýða kesiliyor
Geldi ayrýlýðýn dakikalarý
Sýrma saclarýný okþayýp
Ela gözlerine son bir defa
Gözyaþlarým süzülürken baktýðýmda
Ayrýlýk vakti çoktan gelmiþte
Ellerimi gitme kal dercesine sallarken
Ayrýlýðýn acýsý yüreðime çoktan çökmüþ

Sen gidiyorsun iþte
Aklýmýda alýp götürüyorsun ya
Bilmem kaç gece
Hasretinden uykusuzluða yenik düþeceðim
Bilki ölünceye kadar
Hep seni kalbimle bekleyeceðim

Yaz akþamýnda aklýmda anýlar
Ellerim cebinde bir ben mi avareyim
Denizli sokaklarýnda?
Cebimde kalan son paramý da
Senin hasretini unutmaya veriyorum
Dokunsan aðlayacak dertli gönüller
Hep buraya mý toplanmýþ?
Anlýyorum her giden geri gelmiyor
Yoksa bu karanlýk izbe mekan
Bu kadar dolup taþar mýydý?
Buram buram hasret mi kokardý?
Her dilden, her gönülden;
Ah be Aysel! Þimdi nerdesin?
Nidalarý gök kubbede çýnlar mýydý?
Bende unutulmuþ bir aþkýn
Belki hiç dönmemek üzere giden sevgilinin
Ölünceye kadar bekleyeni miyim?
Gördün mü Aysel?
Hasretin aklýma ne oyunlar oynuyor

Biliyorum sen döneceksin
Ellerim üþümeden yeniden tutacaksýn
Pencereden gökyüzüne her baktýðýnda
Bir çift gözün yolunu beklediðini göreceksin

Ünal TÜRKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: