Bazen bir gurbet türküsü oldum dillerden düþmeyen Bazen bir yolcu tren garýnda bekleyen Yürek daðlandý bir kere can tenden koptu neylerim Bazen susmak en büyük çýðlýktýr sevdaya
Bazen kilit vurulur düþlere tuzaklar kurulur umutlara Bir daraðacýna astým ayrýlýðýn adýný çektip ipini sensizliðin Vurgun yedim sol yanýmdan yýkýlmadým hüzün duvarýnda Bazen aðladým bazen caným yandý sustum yine geceye inat
Bazen bir çocuk oluyorum geleceðini uçurtmasýna baðlayan Bazen giden gelmiyor iki damla gözyaþýnda kayboluyor sevincim Bir resmine bakýyorum bir iç çekiyorum sevdana Bazen susmak en büyük çýðlýktýr bilirim
Sessiz bir çýðlýktýr sana benden hediye bu iki kelime ..SENÝ SEVÝYORUM
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERHAN ÇIKAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.