zamansiz pusuda bekleyisim..

yarasi icimde sakli hasretin boslugunda kaldi sessizligim
ozlemine yorgun dusen benligim yipratti ruhumu..

siyah perdenin ardinda sakli kalan karanlikta benligim..
buyuk yikimlar yok ediyor sessizligimdeki umudu..

yoklugun kor olup yaktigi saatlerdeki anlik telasta bedenim
icimdeki sahnelere kapali kalan sensizligim terk etti yoklugunu

gidisindeki zamansiz pusuda simdi bekleyisim..
acilarin basladigi yerde, tek hecelik iki kelimede cirpinisim

ressimlerinle avutuyorum icimdeki suskun kalan beni..
hasretin yaktikca kalbimi artiyor yuregimdeki susuzlugum..

bitmek bilmeyen sizimla avutuyorum kendimi..
huzun coktukce gozbebeklerime
yasiyorum en acisini zulumun..
yuregimden kan damliyan gozyaslarimla...
Sosyal Medyada Paylaşın: