Güllerle döþeli sevda þehrimin,
Yaðmacý torunu, atasý sensin.
Sazlara döktüðüm onca kahrýmýn,
Kalbimde aðlayan notasý sensin.
Elini elimden aldý Ankara.
Hasret ipliðiyle dikildi yara.
Dýþýndan görkemli, içi kap kara,
Dünyanýn en ünlü þatosu sensin.
Gönlüm öylesine sevgine açtýr,
Bir lokmayý vermek öyle mi güçtür?
Antarktika buzu yanýnda hiçtir.
Evrenin en buzlu kýtasý sensin.
Fazlasýyla aldým aþkýn dersini.
Kendime açmýþým sabýr kursunu.
Nasýl alsýn kalbim senden hýrsýný?
Acýmasýzlýðýn ötesi sensin.
Aþkýný saklardým gönül kesemde.
Sessizce gidiþin yumruk ensemde.
Daha öncelerden bilemesem de,
Ömrümün en büyük hatasý sensin.
06.07.2009
Saat 06: 30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.